9 en 10 mei

Zaterdag 9 mei lijkt een mooie dag te worden. Het regent niet dus dan zijn we al snel tevreden. Deze morgen wordt om half negen onze bagage opgehaald door de zoon van Masaji San. Hij is keurig op tijd en al onze bagage past er keurig in. Als hij vertrokken is gaan we naar het station Hachiogi. Hier staat onze vriend Tamura San op ons te wachten. We blijven even staan tot negen uur zodat ook andere eventuele wandelaars zich bij ons aan kunnen sluiten. Die blijken er niet te zijn dus gaan we van start. Dit keer moet Hans de route zelf uitzoeken omdat we vanaf vandaag geen routebeschrijvingen hebben. Het beloofd wel een wandeling e worden tussen de bebouwing. Dat wi dus zeggen dat we geen hoge snelheid kunnen maken omdat er overal voetgangersoversteekplaatsen zijn waarvoor we op het groene licht moeten passen. Jacques heeft zijn wandelmaatje gevonden in Mike en terwijl ze lekker keuvelen vliegen de kilometers voorbij. Op een gegeven moment wijst Hans op een speciale aanhangwagen die gebruikt wordt bij festivals als een soort podium. Terwijl Hans dit probeert uit te leggen vertelt iemand Masaji San dat er over tien minuten een optreden is. Het is wel iets vroeg voor een pauze maar we besluiten toch van de gelegenheid gebruikt te maken om een stukje Japanse cultuur mee te maken. Er is nog weinig publiek en het lijkt wel haast een privé voorstelling met veel slagwerk, fluit en drakendans. Zeker een oponthoud van drie kwartier waard. Dan moeten we weer aan de wandel omdat we vandaag onze lunchpauze gebruiken bij de zoon van Masaji San. Zijn vrouw heeft eten voor ons gemaakt en het is heel gezellig. Jammer dat juist nu een van de kinderen net de mazelen heeft gekregen. Na een uurtje gaan we weer op stap in de richting van Chofu. Onderweg nog even een koffie pauze en daarna toch nog een iets groter stuk dan aanvankelijk verwacht. Bij het station van Chofu aangekomen moeten we nog even wachten op de zoon van Masaji San die onze bagage komt brengen. Daarna nemen we de trein en daarna de metro om op Asakusa aan te komen. Dan naar het ons bekende Sakura hostel. Daar verwacht men ons en ook onze Duitse vriend is hier inmiddels aanwezig. We krijgen onze kamer dan is het zaak om op de “Pelikaan” te wachten voor onze opgezonden bagage. De zwarte kat is inmiddels al gearriveerd dus een deel van onze bagage hebben we al binnen. Ook de Pelikaan doet keurig zijn werk en zo kunnen we dus morgen op onze ingelaste rustdag het een en ander gaan uitzoeken.
Zondag 10 mei is een uitrust- was- en inpakdag. Ook probeer ik om op internet te komen met mijn laptop. Na anderhalf uur proberen en instellingen aanpassen lukt het eindelijk en kan ik ook dit bericht op de website plaatsen. Hoewel we nu wel over internet beschikken verwacht ik de komende dagen dusdanig druk geleefd te worden dat er weinig tijd is voor een verslag, maar we doen ons best.