Eindelijk weer een teken van leven

Hallo allemaal, zoals jullie begrepen zullen hebben, is er de afgelopen dagen weinig gelegenheid geweest om wat op te tekenen. Het zal niet meevallen om over de afgelopen drie dagen verslag te doen temeer omdat het erg drukke en lange dagen geweest zijn. Maar ik ga mijn best doen. Zoals jullie gemerkt hebben is het ook nog niet gelukt om foto’s te plaatsen. Ook daar hopen we vandaag iets aan te kunnen doen.
Het is 16 maart.
Afgesproken is dat we om negen uur voor het hotel zouden verzamelen. We staan er al om kwart voor negen en het groepje wandelaars groeit weer tot zo’n dertig mensen. Men loopt wat nerveus heen en weer en ik begrijp niet waarom we niet op weg gaan. Dan komt er een auto met een man die keurig in het pak is maar dat zie je zo vaak vooral bij hotels en stations. Het blijkt de burgemeester van Sasebo te zijn die ons toespreekt en daarbij ons bedankt dat we Sasebo hebben uitgekozen als een overnachtingplaats bij onze wandeling naar Tokyo. Ook ik doe een dankwoordje en daarna gaan we op stap. Met de burgemeester voorop. Hij begeleid ons een stukje op weg terwijl zijn dienstwagen ons op honderd meter afstand volgt. Na nog geen kilometer neemt hij met een diepe buiging afscheid van ons en dan gaan wij verder. Ook vandaag weer heel wat klimmetjes, stops bij tempels, schrijns, gedenkstenen enzovoorts. Er gaat bijna geen uur voorbij zonder dat er niet ergens een groepsfoto gemaakt moet worden. We vragen ons af of we daar ooit iets van terugzien. Er worden zelfs foto’s van ons gemaakt onder een boom die binnenkort gaat bloeien! We passeren kleine dorpjes die gescheiden worden door flinke rijstvelden. Het valt ons op dat aan die velden na de laatste oogst niets meer is gedaan. Zo nu en dan zien we een boer een veldje frezen maar er is nog geen jonge aanplant. Vermoedelijk is de nachttemperatuur hiervoor nog te laag. De dagtemperatuur begint ons steeds beter te bevallen en op het warmst van de dag kunnen we heerlijk in T-shirt. Aan de rand van de prefectuur worden we opgewacht door een wandelaar van de prefectuur Saga. Hij is voor het verdere traject en ook de komende twee dagen onze gids. Spreekt geen woord Engels en begint direct gekopieerde routekaarten en Japanstalige beschrijvingen uit te delen. Ook hij blijkt niet de directie weg maar voor de historische weg te kiezen. Al met al maken we weer zo’n zeven kilometer meer dan ons schema. Als we in Arita aankomen worden we naar een Aardewerkmuseum geleid waar een indrukwekkende hoeveelheid aan prachtig aardewerk te bewonderen is. Hier worden we verwelkomd door de burgemeester wiens speech vertaald wordt door een Duitse medewerker van het gemeentehuis. Arita heeft een Duitse zusterstad die zich ook op aardewerk (porselein) concentreert. Hij vertaald ook weer mijn speech waarbij ik weer een vaantje uitreik. We zullen zuinig moeten zijn op onze vaantjes want het gaat behoorlijk hard. Gelukkig worden we na het bezoek met een auto naar jeugdherberg gebracht. Tijdens de overdracht van Prefectuur naar prefectuur is ook onze bagage overgezet naar een andere wagen. In de jeugdherberg worden we spontaan ontvangen en krijgen we een halfuurtje de tijd om van het bad te genieten en daarna wordt ons gratis door de herberg een maaltijd aangeboden. Er is een gebrekkige internet verbinding maar omdat we de foto’s als eerste prioriteit hebben staan proberen we dat eerst op orde te brengen. Helaas wil ook dat niet helemaal lukken. Vermoeidheid?? Zou heel goed kunnen. Dus moeten we ook voordat onze ogen dichtvallen, naar bed. Overigens hebben ze Masaji san en mij op een slaapkamer gelegd met wat langere bedden omdat mijn lengte op de herbergier nogal indruk maakte.
De volgende morgen worden we weer met een auto opgepikt en teruggebracht naar het station van Arita. Hier treffen we weer wat bedrijvigheid alsof er een kleine markt wordt opgesteld. Het blijkt een xylofoon van porseleinen schalen te zijn. De burgemeester wordt gebracht en ook de Duitse tolk is weer aanwezig. Na een toespraak en tegen toespraak volgt een concert van drie melodieën op de porseleinen potten. Iets dat meer wegheeft van het geluid van een carillon. Dan volgt de start en de tolk begeleid ons waarbij we verschillende bezienswaardigheden aandoen waarbij het porselein overal opduikt zoals een museum maar ook een tempel, een brug met porseleinen vazen enzovoorts. Tot slot nog even langs een steengroeve waar het materiaal voor de aardewerkproductie vandaan komt en dan mogen we door in de richting van Sasebo via de historische Nagasaki kaido. Ook vandaag loopt het wat tijd betreft uit de hand en het is al behoorlijk donker als we het eindpunt bereiken. We worden weer in een auto gezet en naar een restaurant gebracht. Wij hebben er wat moeite mee omdat we nog geen bad hebben kunnen nemen maar onze gastheren hebben daar geen moeite mee. We krijgen een diner aangeboden waarover ik verder niet in detail zal treden om de lezers niet jaloers te maken. Jacques zit schuin tegenover me en ik heb hem de hele dag niet méér zien genieten dan nu. Na het diner worden we met een taxi naar de herberg gebracht. Heerlijk even een warm bad en nog wat met de computer stoeien. Zodra ik online denk te zijn valt de verbinding weer weg zodat ik per saldo niets heb kunnen uitrichten..
Dan is het weer woensdag 18 maart
Op het afgesproken tijdstip worden we weer opgehaald door twee auto’s , een voor de bagage en een voor onszelf en worden we weer naar het eindpunt van de vorige dag gebracht. Het is nog frisjes maar het beloofd weer een mooie dag te worden hoewel we de maximum temperatuur van gisteren (23 C) niet zullen halen. Onze wandelvrienden voor vandaag staan weer klaar en na een korte openin speech en een groepsfoto voor het station, gaan we weer op weg. Bubba san, onze gids sinds de grensovergang laat ons weer allerlei oude gebouwen en gedenkstenen zien. Zo langzamerhand beginnen we al aardig aan de Japanse natuur en cultuur te wennen en kijken we nergens meer van op. Tegen lunchtijd worden we opgewacht door een man van 85 jaar die een heel stuk met ons meeloopt. Hij blijkt de eigenaar te zijn van een guesthouse waar ooit Dr. Siebold heeft overnacht. Bij dat guesthouse aangekomen waar we via een tempel naar binnen moeten, gebruiken we onze lunch. Voordat we aan de lunch beginnen is er weer een welkomsspeech en stellen wij ons voor. Na de lunch is het weer moeilijk om weer op gang te komen. Vandaag is het de derde dag dat het echt mooi weer is en ook ‘s nachts is het ruim vijf graden. Hierdoor komt de kersenbloesem snel tot bloei. Vooral de perzikenbomen hebben een mooie roze bloesem. We wandelen lekker door en we doen al een heel stuk in de bebouwde kom. Onze gids kijkt steeds op zijn horloge en dat wil dus zeggen dat hij ergens een afspraak heeft. Zo komen we in een poppen en miniatuur museum terecht mede in het kader van het poppenfestival dat over enkele dagen (na ons vertrek) plaats vindt. Als hoogtepunt van vandaag heeft hij een bezoek aan Saga kasteel opgenomen. Hier worden we onder aplaus opgewacht door het personeel van het kasteel. We krijgen een rondleiding met speciaal voor ons een Engelstalige voice recorder. Het museum/kasteel sluit om zes uur en niet veel later staan we weer buiten. Omdat dit de laatste dag is dat Bubba san onze gids is hou ik een zeer korte speech omdat hij toch geen Engels verstaat en er niemand is die het kan vertalen. Als gebaar van dank bied ik hem een vaantje aan waarbij hem de tranen in de ogen springen. We wandelen nu naar het station waar onze bagage en ook ons hotel staat. We nemen afscheid van onze begeleiders en checken in voor de komende vijf dagen. Inmiddels is de fotocamera van Masaji san stuk geraakt dus is nu voor deze hotreis Jacques de groepsfotograaf geworden. Dus onze Hof fotograaf.

Inmiddels hebben we verschillende pogingen ondernomen om foto’s op het internet te krijgen. Hiervoor zijn verschillende bewerkingen nodig en dat is tot nu toe nog niet gelukt. Blijf ons in de gaten want we doen onze uiterste best om het voor elkaar te krijgen. Vandaag donderdag 19 maart is een rustdag dus zijn we druk bezig met allerlei zaken waar we niet aan toegekomen zijn.
Tot ziens maar weer